De proef van mevrouw Jane Leigh Perrot - de Primaire bronnen door David Pugsley Discussies over de proef van Tante Jane en de vraag of ze onschuldig of schuldig was, zijn normaal gesproken volledig gebaseerd op het account van John Pinchard, handig opnieuw afgedrukt in Mackinnon's Grand Larceny (1937), alsof er geen andere bron van informatie was en alsof alle getuigen de waarheid vertelden. Er zijn echter andere hedendaagse bronnen I. De advertenties in de Bad Chronicle en andere lokale kranten Er is een reeks advertenties in de Bad Chronicle voor nee. 1, badstraat, dichtbij of tegenover het bad van de koning: 14 mei en 16 juli 1795, Gregory & Co; 19 mei 1796, 5 en 12 januari 1797, W Smith; 11 mei 1797, Smith, "" Mevrouw Smith wordt ook net geretourneerd met een elegant assortiment millinery, enz. "; 29 juni 1797, Smith; 8 november 1798, 28 maart en 4 april, 21 november ("The Proprietor") 1799, 6 februari, 10 en 17 april, en 11 meer datums in 1800; 10 datums in 1801; 12 datums in 1802; 10 Data in 1803, plus 8 en 15 december (overlijden van W. Smith); 8 datums in 1804; 9 datums in 1805; 8 Data in 1806, inclusief 18 december ("een vacature voor een leerling bij Kerstmis"); en 3 datums in 1807, eindigend op 19 maart, alle mevrouw Smith. Contrast Elizabeth Gregory's bewijsmateriaal onder kruisonderzoek van de heer Dallas: "Getuige zei dat ze bijna vijf jaar in de winkel was geweest; hield het twee jaar zelf; is zus van mevrouw Smith, die het eerder hield; Mr Smith in Londen 8^e Augustus; gedragen op zaken op eigen rekening, niet ten behoeve van Smith en vrouw "(Pinchard, blz. 10). Onder verdere kruisverhoor: "Mevrouw Smith had geen recht op meer van de winsten dan getuige ervoor gekozen om haar te geven ... Ze kocht en verkocht op haar eigen account en in haar eigen naam; Het is gebruikelijk en voordelig dat de oude naam in de winkels moet worden voortgezet en het is soms jarenlang gedaan nadat een persoon de handel had opgegeven; De naam van Smith werd met deze weergave over de deur voortgezet "(Pinchard, blz. 12). (Waren Elizabeth Gregory en Charles Filby die gebruik maakt van de afwezigheid van mevrouw Smith in Cornwall om te proberen een beetje geld voor zichzelf te maken?) Er waren ook advertenties voor drie verschillende rekeningen van de proef:

1. John Pinchard's account, gepubliceerd op 10 april, prijs 2 / - (Bad Chronicle; Mercury lezen, Sherborne Mercurius, 14 april, enz.), Waarvan er geen meer hoeft te worden gezegd.
2. De tweede editie van de proef van mevrouw Jane Leigh Perrot, afgedrukt en verkocht door W Gye, Market Place, Bath. Gepubliceerd op 10 april, prijs 6d. De advertentie in de Bad Chronicle staat naast de advertentie van mevrouw Smith voor de winkel. (Vergelijk Mackinnon, blz. 68: "Ik heb niet ontdekt dat het 'Sixpenny-account' in feite is uitgebracht.") Meer details hieronder.
3. De proef van mevrouw Leigh Perrott, door WM Legge, ESQ. van de tempel, gepubliceerd op 24 april, prijs achttien pence, met marginale noten (Bad Chronicle). Ik heb dit account niet kunnen vinden. De verwijzing naar marginale tonen is verleidelijk.

Er was ook een verslag van de proef in de Lady's magazine; of vermakelijke metgezel voor de eerlijke seks, uitgesproken tot hun gebruik en amusement Voor 18 april, gepubliceerd op 1 mei: vol. 31, PP. 171-176, met het bekende portret van mevrouw Leigh Perrot, dat speciaal was gegraveerd voor het magazine. II William Gye's account Het account in de Damesmagazine (LM) volgt John Pinchard in vrij grote mate, maar er zijn significante verschillen. Bijvoorbeeld:

1. Toen Filby het zwarte kant wikkelde, "nam hij een stukje met bruin papier van onder de toonbank dicht bij hem" (Pinchard, blz. 15); "Hij nam een ​​klein stukje papier in de buurt van hem" (LM, blz. 173).
2. Nadat tante Jane de winkel had verlaten, ging Filby de keuken in de keuken en vertelde Miss Gregory, en ze ging op trappen (pinchard, blz. 17); zij direct ging trappen op (LM, blz. 174). "Getuige enige tijd daarna Ging op en vond Miss Gregory daar met de kaart van witte kant in haar hand "(Pinchard); "Snel na getuige kwam op trappen in de winkel, enz. " (Lm). Hij ging toen naar buiten om te zoeken naar mevrouw Leigh Perrot "en zag haar en haar man op het draaien van de hoek van de Kerk van de Abdij" (Pinchard, blz. 18); "Wie hij direct zag met haar man "(lm). "Getuige zag een gevangene kort nadat dit is gebeurd in de straat door de Kerktuin Abbey; Ik weet het niet, maar dat er tijd voor haar was om naar huis te gaan als ze ervoor had gekozen om dat te doen "(Pinchard, blz. 24); "Denkt dat er misschien tijd is geweest tussen de periode van gevangene verlaten de winkel en de getuige die haar ontmoette in de kerktuin van de abdij voor haar om naar huis te gaan als ze tevreden was" (LM, blz. 175).

En er zijn enkele belangrijke omissies:

3. Aan het einde van het kruisonderzoek van Sarah Raines kwam de rechter tussenbeide:
4. Vraag: U zegt dat hij geen witte kant in het pakket heeft gezet met de zwarte; Hoe kon je weten dat ze niet bijzonder oplettend zijn?
5. A: Ik zag dat hij alleen in de zwarte kant in de zwarte kant inde.
6. Vraag: Ben je ervan?
7. A: Ja, mijn heer, ik ben. (Pinchard, blz. 29).

De eerste Q en A worden weggelaten door LM, p. 175, wat het effect volledig wijzigt.

4. Wat het meest opvalt, is de weglating in LM van alle verwijzing naar William Gye, Lacon Lamb en William Smith, en de zeer beperkte verwijzing naar Mrs Smith. Nadat Filby de naam van Leigh Perrot op de deur van NO had gezien. 1, paragon gebouwen, "hij ging toen naar Gye's, en daarna gingen met Miss Gregory naar het stadhuis "(Pinchard, blz. 18), weggelaten in LM, p. 174.

Op vrijdagochtend bleef Elizabeth Gregory "twee of drie uur bij de heer Gye's, die tegenover het stadhuis ligt" (Pinchard, blz. 9), weggelaten in LM, p. 173. "Het kant was slechts één nacht in het bezit van de heer Gye; Hij leverde het weer terug om de volgende dag te zien "(Pinchard, pp. 9-10), weggelaten in LM. Ik kan het niet laten denken dat dit William Gye's versie van de affaire is.

De openingspara's van het LM-account verschijnen woordelijk in de Exeter Flying Post Aan Donderdag 3 april, gevolgd door een verkorte versie van de rest. Het gehele account verschijnt in de Kentish Gazette Aan Vrijdag 4 april en in de Staffordshire Adverteerder Aan Zaterdag 5 april, onder de kop:

De interessante proef van

Mevrouw Jane Lee Perrot.

Beschuldigd van shop-heffing, op de Somerset houdt ervan,

gehouden bij Taunton, op zaterdag als laatste.

Het omvat de zin: "Getuige zei dat het kant in het bezit was van een heer Gye, bad, alleen voor één nacht; dat hij het de volgende dag aan haar terugkeerde. " Er is geen andere verwijzing naar de heer Gye in dat account. Ik concludeer dat de oorspronkelijke versie van Gye werd verspreid naar een aantal lokale kranten. Het had helemaal geen betrekking hebben op hem. Vermoedelijk maakte hij zich zorgen over het risico van een vervolging voor samenzwering tot chantage en wilde zichzelf zo ver mogelijk afstand nemen van de affaire. Toen de beledigende zin werd opgemerkt, werd een tweede editie gepubliceerd, waardoor het uitgesneden, en dat was de versie die werd gepubliceerd in de Damesmagazine. Tante Jane zou geschokt zijn als ze had geweten dat haar portret zijn account illustreerde. Discussies over de proef van Tante Jane en de vraag of ze onschuldig of schuldig was, moet rekening houden met alle primaire bronnen.

Deze dag is gepubliceerd, prijs 2s.

Met een plan van Miss Gregory's Shop,

Het proces van mevrouw Leigh Perrot,

beschuldigd van het stelen van een kaart van kant in de winkel

van Elizabeth Gregory, Milliner en Haberrasher, in

BADKUIP; Vóór Sir Soulden Lawrence, Knight, bij Taunton

Gaat van de 29^e van maart 1800.

Genomen voor de rechtbank

Mr Pinchard, advocaat, van Taunton.

Taunton, gedrukt door en voor Thomas Norris; en verkocht

door alle boekhandelers in bad en bristol; ...

Bad Chronicle, 10 april 1800, p. 2.

Deze dag is gepubliceerd, prijs 6d.

De tweede editie van

Het proces van mevrouw Jane Leigh Perrot,

Zoals in korte hand genomen, op Taunton Assizes, maart

29^e, 1800; In die de namen van raadsman krijgen en

Advocaten voor en tegen de vervolging; Lijst met de

Jury, en hun verblijfplaatsen; opening van de proef door

Mr Gibbs; Kruisonderzoek van getuigen door de verschillen

huurcounsel; en mevrouw Leigh Perrot's plechtig

Beroep aan de bar; samen met alle verschillende

Getuigenissen gegeven door personen van onderscheid en verschillende

Handelsmensen van bad, over karakter; en ook de sub-

houding van de lading van de rechter aan de jury.

Afgedrukt en verkocht door

1. Gye, marktplaats, bad;

En om te worden van de boekhandel in bad, bristol, taun-

Ton, Bridgwater, Wells, Devizes, Marlborough, Lezen,

en van Champance en Co. Londen.

Bad Chronicle, 10 april 1800, p. 3.

MEVR. Leigh Perrott.

Deze dag is gepubliceerd, prijs achttien pence,

Met marginale noten,

Het proces van mevrouw Leigh Perrott,

Door WM. Legge, Esq, van de tempel.

Verkocht door Crosby, Stationer's, Pater-Noster-Row,

Londen; en door de heer Cruttwell, bad.

Bad Chronicle, 24 april 1800.

Geweldige koopjes!

Worden verkocht, op en onder prime-kosten,

Ten behoeve van het landgoed van

1. Smith, overleden,

Alle nieuw geselecteerde en waardevolle voorraad van

Veters, kousen, zijden MXCERY,

Bont, muslins, fournituren en c.

Op nummer 1, Bath Street.

N.b. Alle personen verschuldigd aan het bovenstaande landgoed, zijn

gevraagd om hetzelfde te betalen in de handen van M. Smith,

de administratrix, op nummer 1, badstraat; --- en alle per-

zonen aan wie de genoemde landgoed verschuldigd is, zijn gewenst

Stuur hun accounts in.

Bad Chronicle, 8 en 15 december 1803. III. Tante Jane's kant van het verhaal 11 september^e 1799. Ik moet een paar bijzonderheden binnengaan, mijn beste couz (Montague Cholmeley), hoewel je genoeg hebt gehoord om je gedeeltelijk te maken met onze situatie. Het is nu vijf weken geleden dat ik erin ging Smith's, een haberdashers in badstraat, om wat zwart kant te kopen om een ​​mantel te trimmen; Toen ik het had gekocht, nam de Shopman het naar het verdere deel van de winkel om het op te zetten - dit zou me misschien heb getroffen als iets dat bijzonders had gekregen dat ik de man een notitie van £ 5 heb gegeven om zichzelf te betalen en me het verschil te betalen - Lielde me dat ik van de balie naar de deur draaide om mijn Goodman te vangen die om zijn water in het algemeen op die manier te drinken. Toen de man me mijn verandering en het pakket bracht, verliet ik de winkel die het pakket in mijn hand had. Ik ging naar huis op dezelfde manier dat Perrot meestal kwam en niet ver weg was voordat ik hem ontmoette. We gingen samen naar het draadbad, stopten om een ​​handelaar van een handelaar te betalen, en omdat we een brief hadden om in het postkantoor te zetten, gingen we door badstraat, waar ik een uur eerder had gekocht; En toen we tegenover de winkel kwamen, kwam de vrouw die me had verkocht, de kant aan de overkant van de straat en gaf me aan met deze woorden: "Ik smeken pardon, mevrouw, maar was er per ongeluk een kaart van witte kant opgemaakt met de zwarte die je hebt gekocht ? " Ik antwoordde dat ik niet kon zien dat ik niet thuis was, maar ze zou zichzelf kunnen bevredigen omdat het pakket nooit uit mijn hand was geweest - om te zeggen dat ik het aan haar gaf. Ze opende het, en er was een kaart van witte rand die ze nakte, "oh hier is het," en keerde terug naar de winkel. Dit verbaast me niet omdat ik dacht dat het misschien uit de winkel en nalatigheid zou gaan; Maar voordat we in de abdijkerktuin hadden gekomen, kwam de man die mijn kant weg had genomen om op te vouwen, na ons te laten weten mijn naam en plaats van verblijfplaats te kennen, omdat hij nooit die kaart van witte rand had opgemaakt. Dit heeft me een goede deal gealarmeerd omdat ik noch om wit kant had gevraagd, noch heb ik zoiets in de winkel gezien. Nooit een lettergreep gehoord van de donderdag tot de maandagavond concludeerde dat ze hadden ontdekt dat ze hadden ontdekt hoe hun fout was ontstaan, maar in onze terugkeer van het passeren van maandagavond met een paar vrienden, bracht de dienaar me een brief met de penning Naam of datum, gericht op mevrouw Leigh Perrot, kant dealer, nee. 1, PAR, met deze lijnen: "Uw vele bezoeken kennis, voordat ze u weer in hun huizen toegeven, zullen het goed denken om te weten hoe je een paar dagen geleden door het stuk van de kant van de badstraat bent gestolen. Je man wordt gezegd dat het privé is. ' Op woensdag volgen (de 14^e) Ik zit op in mijn beste kamer van Perrot, toen mijn meid opkwam en zei dat een heer in de salon met me zou spreken. Rechter van mijn gruwel bij het neergaan om te vinden dat hij een constable was met een bevel van de burgemeester voor mijn onmiddellijke uiterlijk. Ik ging op naar Perrot ziek in bed, en in overvloedige transpiratie, die alles vergt, behalve mijn gevaar opkwam en bij mij bijgewoond naar de burgemeester, waar we deze twee ellendelen vonden die plechtig waren gezworen, de ene om me het kant te beïnvloeden, de Ander om haar kant te vinden tot de waarde van 20 / - in mijn bezit. Dit deed ze zeker, maar hoe het daar kwam, ze het best kunnen vertellen, zoals de eerste die ik ooit heb gezien was op de vrouw het papier ontvouwen met mijn zwarte kant. De burgemeester en magistraten, aan wie we bekend waren, klaagden ze hun verplicht om me aan de gevangenis te plegen over de eden van deze mensen. Ze konden alleen handelen in de capaciteit van magistraten, ongeacht hun eigen privéadviezen. Naar de gevangenis die ik werd verzonden. J. L. P., Somerset & Dorset Notes & Queries, Maart 1924, 4-5. Deze passage is weggelaten door Mackinnon, p. 20.

David Pugsley, MA, BCL, Oxon; HON LLD, ROUEN, HON-archivaris van het Western Circuit, is een juridische historicus met een specialiteit in de beroemde proeven met West-land.

Opslaan Opslaan