Artikel: Wie schreef het voorstel van Robert Martin?
Wie schreef het voorstel van Robert Martin?
Wie schreef het voorstel van Robert Martin?
'De stijl van de brief was veel boven haar verwachting. Er waren niet alleen geen grammaticale fouten, maar als een compositie zou het niet een gentleman zijn ontstaan; De taal, hoewel vlakte, was sterk en onaangetast, en de gevoelens die het zeer overgedragen aan het krediet van de schrijver. Het was kort, maar uitgedrukt gezochte, warme gehechtheid, bevrijding, fatsoen, zelfs delicatesse van het gevoel. Ze pauzeerde eroverheen, terwijl Harriet angstig bleef kijken naar haar mening, met een "bron, goed" en was eindelijk gedwongen om toe te voegen: "Is het een goede brief? Of is het te kort?" "Ja, inderdaad, een zeer goede brief," antwoordde Emma eerder langzaam - "zo goed een brief, Harriet, dat alles overwogen, ik denk dat een van zijn zusters hem moet hebben geholpen. Ik kan me nauwelijks de jonge man voorstellen Zaag praten met jou de andere dag kon zichzelf zo goed uitdrukken, zo goed achtergelaten aan zijn eigen krachten, en toch is het niet de stijl van een vrouw; nee, zeker, het is te sterk en beknopt; niet diffuus genoeg voor een vrouw. Ongetwijfeld is hij een verstandige man, en ik denk dat er een natuurlijk talent voor kan hebben - denkt sterk en duidelijk - en wanneer hij een pen in de hand neemt, vinden zijn gedachten van nature de juiste woorden. "'Emma
Iedereen weet dat Emma Harriet's reactie heeft geschreven op Robert Martin's voorstelbrief - maar wat als iemand anders de brief van Robert schreef, ook? Er is veel literaire kritiek geschreven over Emma's authoring van Harriet's reactie op de heer Martin, maar heel weinig is geschreven over de brief van Robert, en de mogelijkheid dat ook het ook door een ander karakter is geschreven. Robert Martin is een verstandige en geletterde man, maar als een huurder in de Regency-tijdperk is het zeer onwaarschijnlijk dat hij de auteur van een brief indrukwekkend genoeg is om Emma te verrassen, omdat zijn voorstel doet. Austen schrijft dat Robert Almanacs en andere praktische publicaties belangrijk voor zijn beroep leest, maar het is onwaarschijnlijk dat hij veel vrije tijd heeft om veel anders te lezen, zoals wordt ondersteund door zijn schijnbare desinclinatie om het boek te kopen dat Harriet hem aanbeveelt.
De zaak tegen Robert als auteur van de brief
Emma's reactie op de brief biedt ons belangrijke aanwijzingen over wie de echte auteur van de brief kan zijn. Ze maakt twee claims. Ten eerste schreef het onwaarschijnlijk dat Robert alleen de brief heeft geschreven. Ten tweede heeft de stijl niet die van een vrouw, waardoor het onwaarschijnlijk is dat zijn zusters hem hielp. Dit is allemaal op de vraag, die de heer Martin heeft geholpen met zijn brief? Alle aanwijzingen die door Emma's claims duidden, suggereren dat als de brief is geschreven door iemand anders dan Robert Martin, het een man en iemand moet zijn geweest wiens schrijven zelfs de hoge normen van Emma zou overtreffen. Het antwoord op dit mysterie ligt in een van de twee richtingen. De eerste richting is dat de auteur iemand is die AUSTEN niet in de loop van de roman aan haar lezers introduceert. Dit is een onbevredigende maar zeer mogelijke conclusie, omdat Austen vaak eindigt schrijft dat de lezer in één gevoel of een ander niet tevreden is. De tweede mogelijke richting, veel interessanter en bevredigend, is de mogelijkheid die Robert Martin's brief is geschreven door Mr. Knightly. Knightly vervult beide kwalificaties die door Emma zijn gemaakt met betrekking tot de identiteit van de auteur. Hij is een opgeleide man, en GENTEEL genoeg om indruk te maken op haar. Het is ook duidelijk in de tekst zelf dat Robert Martin Mr. Knightly heeft geraadpleegd, net zoals Harriet Miss Woodhouse heeft geraadpleegd. Emma koos ervoor om de controle te nemen en het antwoord van Harriet te schrijven, dus de mogelijkheid om het voorstel van Robert te schriftelijk te zijn, past nogal mooi in hun dichotomie van attitudes over het huwelijk.
WAAROM MR. Knightley's potentiële auteurschap van het voorstel van Robert Martin is belangrijk
Meer dan simpelweg de verhaallijn interessanter maken, voegt de mogelijkheid van het auteurschap van Knightley van de brief van Martin de diepte en een kritische schittering toe aan de roman. Jane Austen is beroemd, niet alleen voor het schrijven van liefdesverhalen, maar voor het ondervragen en kritiek op de maatschappij waarin ze leefde.
Gedurende de roman presenteert Austen Emma als iemand die interfereert in de aangelegenheden van anderen en het brengen van de heer Knightley in datzelfde kritieke licht beweegt de tekortkoming van een persoonlijk niveau naar een op klassen gebaseerde en maatschappelijke kwestie. Als Knightley inderdaad de brief van Martin schreef, dan hebben we twee zeer rijke hoogste-Middle socialites die interfereren in de aangelegenheden van degenen die sociaal onder hen zijn en deze twee individuen van hun eigen stem beroven. Zoals we later zien, doen Robert Martin en Harriet Smith goed genoeg tegen elkaar zonder de interferentie van hun vrienden die ze uiteindelijk trouwen. Jane Austen's Critique of Society
Weten wat we weten over Jane Austen, kan men niet geloven dat de kritiek die ze op Knightley en Emma voor hun interferentie ligt, eenvoudigweg gericht op twee fictieve personages. Het is waarschijnlijker de kritiek van Austen is echt gericht op de rijke hogere klassen van Engeland, die geletterde mensen die door rijkdom en invloed beheersen zoals de manier waarop de geschiedenis en het verhaal van een natie werd geschreven en herinnerd. Op het moment dat Austen schreef Emma, pastorale verhalen die een geromantiseerde versie van het landsleven presenteerden, waren heel gebruikelijk. Jane Austen's satirische adviezen aan een andere romanschrijver, dat "3 of 4 gezinnen in een landelijk dorp [was] het enige om aan te werken]", toont een bewustzijn van deze trend. Austen, een schrijver die zich vaak bezighoudt met de thema's van auteurschap en stem, evenals ideeën over materiële ongelijkheid, zouden zeer waarschijnlijk willen dat we kijken naar Knightley en Emma's interferentie als indicatief voor een groter maatschappelijk probleem.Michaela Spangenburg is altijd een janeite geweest, maar waardeerde de schittering van Jane niet volledig totdat de literaire kritiek van Robert Coleman-Senghor in literaire kritiek was. Michaela streeft naar een literaire theoreticus, schrijver en één dag klinische psycholoog en antropoloog. Herdrukt met toestemming van Suite 101: Auteurschap van letters in Jane Austen's Emma: An Exploratie en kritische analyse van spraak- en letterschrijven.
Je kunt onze bredere Emma-collectie bekijken hier.
Lees verder
7 reacties
The working classes in Emma are the servants and the very poor family Emma and Harriet visit. Robert Martin, the Bateses, Mrs Goddard, the Coles, and the Westons are members of the new middle classes (of which there were and still are gradations). The Woodhouses and Knightleys, and the talked about Campbells and Churchills, would have been “gentry”.
Anonymous
I have to agree with most of the comments here. I see no evidence in “Emma” to indicate that Robert could not have written his own letter. Why would his education be worse than that of his sisters? He may have attended the local grammar school where he would learn Latin and the Classics. The novel shows that he is an intelligent man and successful business person. He reads not only farming journals but “the Vicar of Wakefield” as well.
Emma, we learn from Knightley, was always making lists of the books she should read. No-one had been able to exert enough influence on her to do this reading. Emma’s education was at the hands of Mrs. Weston. It was probably appropriate for a young woman of Emma’s class where she would learn music, dancing and painting. There is no evidence for Emma being well educated in the way that Jane Austen was. Emma is a snob. This influences how she assesses people. It was no doubt part of the class system that she was brought up in to think this way. She mentions to Harriet, that if she were to marry Robert Martin then Emma could not visit her socially. In Emma’s mind a lower social class appears to be equated with lower intelligence and virtually no education.
Martin was an upcoming, successful farmer. A tenant farmer, in England at this time, was a very respectable position. I see no evidence at all for Robert Martin not to be the author of this letter. If there is evidence for Robert not writing this letter, then Michaela Spangenburg does not show it.
Anonymous
I always read that part as Emma wanting to demean Robert Martin. She has foolishly suggested to herself that Harriet’s parentage may be quite grand-even noble. She wants Harriet to ‘aim higher’ in society, rather than settle for simply a ‘good sensible man’. I think Jane Austen is revealing Emma’s snobbishness here. A quality she, herself, never admired. She is poking fun at ‘Society Standards’.
Anonymous
Sorry, but isn’t it a bit snobbish to presume that anyone from the working class wouldn’t have sufficient refinement or intelligence to write a decent letter?
Ability is not determined by class or status.
Some people I know have achieved stunning things in the sciences, arts and commerce, and been awarded university high honours even though their origins were disadvantaged.
Intelligence and a feeling for humanity do not only reside in those with money and status. Money does not determine ability or empathy.
Let’s not fall into the trap of thinking that it does.
Anonymous
I’m sure Robert wrote his own proposal. This is just another case of Emma “knowing” something and being terribly wrong. She has him pigeonholed as a big, dumb guy; and his proposal shows something completely different.
Anonymous
Robert Martin was 24. He was the tenant of the Abbey-Mill Farm, which he rented from Mr Knightley. It was a large farm. We do not know how large, but it was not a small-holding. He probably took over the tenancy from his father. He lived there with his mother and his sisters. There was a large farm-house. Harriet Smith, who had spent two happy months there, spoke with so much exultation of Mrs Martin’s having “two parlours, two very good parlours indeed - one of them quite as large as Mrs Goddard’s drawing room; and of her having an upper maid who had lived five-and-twenty years with her; and of their having eight cows; and of their having a very handsome summer-house in the garden, where some day next year they were all to drink tea - a very handsome summer-house, large enough to hold a dozen people.”
While she was staying there he had his shepherd’s son into the parlour one night on purpose to sing to her. She was very fond of singing. He could sing a little himself. She believed he was very clever, andunderstood everything. He had a very fine flock; and while she was with them he had been bid more for his wool than everybody in the country.
Harriet knew that he had read the ‘Vicar of Wakefield.’ “They live very comfortably. They have no indoors man - else they do not want for anything; and Mrs Martin talks of taking a boy another year.”
They shopped at Ford’s, where Harriet had an awkward encounter with Elizabeth Martin and her brother. Ford’s was the principal woollen-draper, linen-draper and haberdasher’s shop united - the shop first in size and fashion in Highbury.
Robert Martin was not a member of the working class and he was quite capable of writing his own proposal.
Anonymous
A tenant farmer, who has to run his farm, organise his labourers, buy and sell, and make a profit so that he can pay the rent he owes to his landlord, is certainly not working class.
Anonymous
Laat een reactie achter
Deze site wordt beschermd door hCaptcha en het privacybeleid en de servicevoorwaarden van hCaptcha zijn van toepassing.