Pride en vooroordeelaanpassingen: een diepe duik in een controversieel onderwerp

In dit gastartikel door een levenslange Austen-fan en recente bezoeker van het centrum van Jane Austen, Maya mehrara deelt haar mening over de vele tv- en filmaanpassingen van trots en vooroordelen. Het is een waarheid die universeel erkend is dat alle echte austen-hoofden geobsedeerd zijn door het mooiste geschreven liefdesverhaal van alle tijden - Jane Austen's één en alleen trots en vooroordelen. Begrijp me niet verkeerd - haar andere romans zijn allemaal mooi in hun eigen recht. Voor mij heeft trots en vooroordelen echter een speciale plaats in mijn hart. Ik herinner me de eerste keer dat ik het lees zoals het gisteren was. Ik was tien jaar oud, en de dag dat ik voor het eerst sprong in het fantastische verhaal van Lizzie Bennet, veranderde mijn leven voor altijd. Dit klinkt dramatisch, maar het is waar. Ik kan eerlijk zeggen dat we Soul Sisters vanaf het begin waren, en sinds die sneeuw december in 2009, Lizzie Bennet en ik zijn beste vrienden (zelfs als het alleen in mijn verbeelding is). Ik vind het leuk om te geloven dat we allebei geestig, avontuurlijk en hoofdstrekend (tot een fout) zijn. We vechten hard, maar we houden van harder. Elke keer dat ik haar verhaal opnieuw leest; Ik heb het gevoel dat ik een oude vriend ben die ik voor altijd heb geweten. Ik zal mijn nanny eeuwig dankbaar zijn, die eerst Lizzie Bennet in mijn wereld zo jaren geleden in mijn wereld inbracht. Ik zal nooit moe zijn van het lezen van trots en vooroordelen, want het heeft me zuivere vreugde gebracht, zelfs in mijn donkerste dagen. Wanneer ik chat over de werken van Austen met mede-Austen-liefhebbers, wordt het voor mij duidelijk dat er absoluut niemand lijkt die trots en vooroordelen hielden. Meer specifiek is er niemand die van Austen houdt die van de boekversie van trots en vooroordelen beschrijft. Het echte debat begint echter wanneer ik met collega-boekenwormen praat over de talrijke film- en tv-aanpassingen van trots en vooroordelen. De meeste austen-hoofden (inclusief mezelf) hebben zeer sterke meningen over het onderwerp. Van wat ik heb verzameld, lijken de meeste mensen van de Televisieversie van BBC 1995 van trots en vooroordelen (waarin Colin Firth beroemd is onze iconische Mr. Darcy), of ze houden van de 2005 Keira Knightley Film-versie van onze favoriete roman . Ik zou dit zeer controversieel debat eindelijk willen regelen waarop versie beter is. Ik ga het gewoon zeggen - ik geloof echt dat de Film van Pride en Prejudice 2005 de beste aangepaste versie van de klassieke roman ooit is gemaakt. Ik heb het gevoel dat Keira Knightley de enige actrice is die ooit echt de essentie van onze geliefde Lizzie Bennet op het scherm heeft vastgelegd. Om helemaal eerlijk te zijn, hield ik nooit echt van de BBC-versie en laat me niet eens begonnen met de absolute ramp die de 1940 Laurence Olivier-versie van trots en vooroordelen is ... ik beloof dat ik niet alle mening ben dit onderwerp. Daarom zal ik de redenen uitleggen waarom ik het gevoel heb dat de 2005-versie van Pride en Prejudice de kroon neemt. Reden # 1 Keira Knightley portretteert alle kenmerken van Lizzie moeiteloos - ze is geestig, vriendelijk, speels en toch serieus wanneer ze moet zijn. Ze benadrukt de diepe liefde Lizzie heeft voor haar familie en haar unieke relatie met Charlotte. Keira Knightley toont hoe Lizzie vrij koppig is en mensen vaak verkeerd beïnvloedt zonder het te beseffen (zoals iemand anders die we kennen), maar ze benadrukt ook hoe Lizzie haar fouten kan herkennen. Over het algemeen is Keira Knightley's interpretatie van Lizzie hoe ik haar altijd heb afgebeeld, moet ik meer zeggen? Reden # 2 In de BBC-versie van trots en vooroordelen was de weergave van een personage die me de meesten de meeste stoorde (je raadt het al) Jennifer Ehle's versie van Lizzie Bennet. Allereerst heb ik het gevoel dat de afbeelding van Ehle van Lizzie veel te serieus en stoïcijns was! Ik zag geen van Lizzie's humor en speelsheid die überhaupt wordt afgebeeld! In tegenstelling tot Keira Knightley mist haar prestaties karakter diepte en variëteit. Ik vond dat haar weergave van Lizzie haar enigszins arrogant en leeg maakte. Reden # 3 Matthew Macfadyen als Mr. Darcy --- ik geloof echt dat dat een van de beste gietbeslissingen was die ooit zijn gemaakt. Ik heb het gevoel dat hij Mr. Darcy aan een T speelde! Als ik zie dat andere acteurs Mr. Darcy spelen, zie ik vaak dat ze in de val vallen van het spelen van hem als een harteloze, arrogante jerk die mensen haat en zijn ware gevoelens niet toont voor Lizzie tot de laatste vijf minuten van de film. Omdat Matthew Macfadyen echter een buitengewone acteur is, deed hij hiervan precies het tegenovergestelde. Hij slaagde erin de heer Darcy te portretteren als een man die arrogant en afstand lijkt, maar eigenlijk behoorlijk liefhebbend en enigszins verlegen is (als het gaat om praten over wat in zijn hart is). Ik geloof dat Matthew Macfadyen nauwkeurig alle kanten van Mr. Darcy in zijn uitvoering portretteert, en ik denk dat geen andere acteur Mr Darcy beter had kunnen spelen. Reden # 4 Ik weet dat veel mensen hierdoor beledigd zullen worden, maar ik ga het gewoon zeggen. Colin Firth keek gewoon geconstipeerd als Mr. Darcy voor zes episodes recht. Ik weet dat veel austen-heads van hem houden en karton uitsparingen van hem hebben, maar kun je echt zeggen dat ik helemaal mis heb in mijn observatie? Reden # 5 De cinematografie alleen is ongeëvenaard, ongelooflijk en ontzagwekkend. De score voor de film krijgt niet bijna genoeg krediet; De muziek van Jean-Yves Thibaudet is simpelweg hemels en helpt perfect bij het vertellen van het verhaal van trots en vooroordelen. Moet ik doorgaan? Om al deze redenen vermeld, is de filmversie van 2005 van Pride en Prejudice mijn favoriete aanpassing van de gerenommeerde roman van Jane Austen. Echter, zoveel als ik van deze film ben, ik ben een echte boekenwurm in hart. Ik kan met volledig vertrouwen zeggen dat er niets is waar ik meer van houd dan op een enorme wenende wilgenboom op een zonnige dag kruipen en in de wereld van het begin van de 19e-eeuwse Engeland springen. Het ervaren van Lizzie Bennet en het liefdesverhaal van de heer Darcy steeds weer is echt magisch.