Welke kitty deed vervolgens - een trots en vooroordelen geïnspireerde roman

 

*****

 

Chaper 1

  Longbourn, januari 1813 Matters Matrimonial was al lang de focus van de wereld van Miss Catherine Bennet. Hoe kan het anders zijn? De absolute noodzaak om een ​​echtgenoot te vinden - een respectabele echtgenoot, natuurlijk, maar één wiens hoofdaanbeveling zijn rijkdom moet zijn - was de hoeksteen van haar opleiding. Haar tutor en adviseur in dit winsomeigen waren niemand minder dan haar onvermoeibare moeder, mevrouw Bennet, een vrouw wiens het enige doel in het leven was om haar vijf dochters te zien trouwen, en getrouwd goed. Catherine had deze doctrine geaccepteerd, nam het als haar eigen. Nu echter, met drie zusters allemaal binnen een halve jaar trouwen, vormden mild verontrustende gedachten in haar negentienjarige geest. Die zusters hadden alle drie getrouwd voor liefde. Catherine hoopte - verwacht - om eveneens te doen, maar jong en onervaren toen ze was, zelfs ze was begonnen te zien dat liefde een ondefinieerde grondstof was en zeker niet een leven zonder zorg. Inchoate vragen gesloten voor antwoorden die ze niet had. Wat als ze niet een geschikte echtgenoot zou vinden? Waar zou ze leven? Wat zou ze doen? Wat zou ze willen doen? Mevrouw Bennet barst in de salon, waardoor elke mogelijkheid van verdere introspectie wordt verleend. 'Oh Kitty, daar ben je. Waar is Mary, waar is je zus? 'Als ze een antwoord wilde, wachtte Mrs Bennet niet op één. In plaats daarvan tuurde ze naar Kitty. 'Werkelijk, wat is om van jou te worden?' Ze zei, haar hoofd schudden en onbewust de niet-gezeepelde bezorgdheid van haar dochter weergeeft. 'Je ziet er niet goed uit, kind. Wat is er met jou aan de hand? Ben je niet voor? ' 'Ik ben heel goed bedankt, Mama,' zei Kitty, vraagt ​​zich af wat er nu mis was met haar uiterlijk. Het was echt heel moeilijk om haar moeder te plezieren. 'Ik ben gewoon een beetje moe.' 'Je bent niet levendige tegenwoordig,' verklaarde mevrouw Bennet, onderofficel in een stoel. 'Jij en Maria zouden Meryton moeten lopen; Het is dagen sinds we nieuws hoorden. De dag is helder, er is geen regen. Misschien wordt de Militie geretourneerd? Tante Phillips wachten om je te zien. Ze zal weten of de Oficers terug zijn. Hoe ik ernaar verlang om te horen van je lieve zus Lydia. Geen woord van haar sinds Kerstmis. Ik weet zeker dat ze veel zal hebben om ons te vertellen. '' Mary wordt niet gegeven aan wandelingen in Myyton, Mama, 'zei Kitty. 'Als je haar kunt overtuigen, hoe beter, maar ik vrees dat ze haar boeken niet zal opgeven.' Boeken ', zei Mrs Bennet, waarin het woord met minachting het woord investeert. Sinds de vroege dagen van hun huwelijk had een enigszins gedesillusioneerde Mr Bennet zijn bibliotheek behandeld als een toevluchtsoord, zowel van zijn vrouw en het schreeuw van het gezinsleven. Mevrouw Bennet was gewend gewend aan dit arrangement en getolereerde boeken voor zover ze een of andere vorm van entertainment konden bieden, maar dat ze de voorkeur zouden hebben om sociale omgang te hebben, was, voor haar, vrij onnatuurlijk. Haar man moet zijn boeken, natuurlijk, maar voor haar dochter Maria om zichzelf weg te sluiten, was het lezen van haar preken en verhandelingen niet te dragen. Het was niet alsof het meisje gezegend was met ongewone schoonheid; Ze moet echt leren om meer te glimlachen en die Dour-uitdrukkingen te verliezen. Daarin kon ze tenminste leren van haar jongere zus, Kitty. Boeken, inderdaad! Mevrouw Bennet overwoog deze onaangename eigenschappen een paar momenten en vervolgens, met verrassende snelheid, Rose, haar rokken verzameld en verliet de kamer, belde uit voor Maria om haar bij te wonen. Kitty staarde naar de gesloten deur, zat achter in haar eigen stoel en liet de stilte haar omringen. Zag ze er moe uit? Ze stond op en ging zichzelf in het glas over de mantel. Zoals overal jonge vrouwen, vond Kitty veel om ons zorgen te maken. Ze was niet eerlijk als haar zus Jane; Haar uitdrukkingen waren niet zo PERT en mooi als Elizabeth; Ze was niet robuust als Lydia; Haar kenmerken waren niet goed genoeg ... enzovoort. Aan iemand anders - Iedereen, dat is, niet vatbaar voor het meten van elk attribuut van de vrouw tegen een veronderstelde ideaal van fysieke perfectie, zodat het te vinden is - Kitty's uiterlijk waren zeer aangenaam. Wat jong Dames bereiken hun volle bloei op vijftien of zestien jaar, en vervagen vaak daarna snel; Anderen hebben functies die langzaam en subtiel veranderen om hun volledige perfectie te bereiken op één en twintig of daartentwintig. Kitty was er een. Slank, maar zonder verlies van vrouwelijke vorm was haar figuur sierlijk. Ze leek delicaat. Haar gezicht, ingelijst door een overvloed aan donkerbruin haar, kon, in rust, lijken eerder te serieus, maar wanneer geanimeerd alle melancholische of ernstige aspecten weggooide. Haar ogen waren helder en blauw; haar neus was recht en bescheiden; haar mond noch klein noch groot. De natuur had haar alle nodige eigenschappen van de aantrekkelijke vrouwelijkheid gegeven en als, toen ze een vergaderzaal binnenkwam, deed ze niet zoveel aandacht als anderen die minder fatsoenlijk fysiek waren, dit was meer te maken met een gebrek aan vertrouwen in zichzelf (en van cursus, een gebrek aan fortuin). Er was geen teken van Maria; Vermoedelijk was mevrouw Bennet niet succesvol geweest bij het overtuigen van haar van de verdienste van oefening over boeken. Kitty vestigde zich terug in haar stoel en vroeg zich af hoe ze het volgende uur moet amuseren. Het was enige tijd sinds ze een boek had gelezen. Ze had een slechte gezondheid als kind geleden en bracht weken beperkt tot haar kamer en haar bed. Tijdens die tijd hadden boeken wat troost aangeboden, maar toen ze haar gezondheid had hersteld, had ze niet willen blijven zitten, nog steeds minder lezen. Hoe ze de energie en op hoge dranken van Lydia had gezonde. Het had niet lang gebleven voordat de oudere zus in de jongere zuster was geweest en alles wat Lydia deed of wilde doen, werd door Kitty goedgekeurd. En nu was Lydia mevrouw Wickham, woonde in Newcastle en alles behalve uit haar familie. Jane werd mevrouw Bingley geworden en verwijderd naar Netherfield House; En Elizabeth was Mrs Darcy, Meesteres van een fijn landgoed in Derbyshire en ver weg. Een kerst was gekomen en verdwenen zonder de gewenste lawaaierige familie. Voor Kitty, achtergelaten in Longbourn met alleen haar ouders en Maria voor het bedrijf, het leven was saai en niet een beetje eenzaam. Ze voelde niet veel als ontmoeting van nieuwe Oficers, een ongewone toelating voor Miss Catherine Bennet en een die, indien gearticuleerd, een ongelovige tirade van haar moeder zou hebben geproduceerd. Huwelijk en geld, leefingen en liefde ... wat was er nog meer voor haar om over na te denken? De gedachten van Kitty keerde terug naar haar zussen. Die Jane, de schoonheid van het gezin met een karakter en dispositie perfect in harmonie met haar aangename uiterlijk, zou moeten worden getrouwd met een beminnelijke, knappe heer van een goed fortuin was, zonder twijfel, precies zoals de dingen zouden moeten zijn. Kitty hield Charles Bingley in hoog op en was buitengewoon klaar om hem leuk te vinden en te bewonderen. Niet alleen was hij verliefd op haar oudste zus, maar zijn persoonlijkheid was zo om plezier in te vinden, of op zijn minst tolereren met goedaardige gelaat, het bedrijf van al zijn familie van zijn vrouw. Kitty was niet in het minst bang voor hem. De echtgenoot van Elizabeth was een andere zaak. Hoewel onfeilbaar correct en beleefd, was de Sacititurn Darcy een figuur van wat ontzag tot Kitty. In werkelijkheid was ze verbaasd toen Lizzy haar betrothaal had aangekondigd en de keuze van haar zuster nog steeds niet volledig begreep - hoewel ze ongetwijfeld was dat het een uitstekende match was. Wie zou tegen een man ruzie maken met tienduizend per jaar, vooral een van een goed lichaam en geest? Zeker niet mevrouw Bennet! Toch wil ervoor kiezen iemands leven door te brengen met een man zoals Fitzwilliam Darcy, rijken, hoewel hij, hoewel hij een offer was, hoewel ze moest bezitten dat Lizzy het niet leek te overwegen. Met betrekking tot George Wickham wist Kitty Scarce what te denken. De omstandigheden van het haastige huwelijk van Lydia met de stormende kapitein Wickham, die met zijn rode vacht en gemakkelijke manieren zo'n debonair-figuur snijden, werden niet langer besproken in het Bennet-huishouden, alsof stilte de smaak van het schandaal zou kunnen uitroeien, dat de eloptie was veroorzaakt. Dit geschikte kitty erg goed. Hoewel niet Merkbaar in het beruchte plan van het paar was enige censuur gevallen op Kitty die tijdens haar verblijf in Correspondentie met Lydia in Brighton was geweest van wie zij en Wickham was gevlucht - die om aan zijn schulden te ontsnappen, de ander om een ​​ideaal van romantische liefde na te streven. Kitty pruilde toen ze zich herinnerde aan de onuitgesproken toorn van haar vader. Lang sinds hij door hem heeft opgesponden als een van 'de silliest meisjes in Engeland', veinte ze onverschilligheid, maar voelde ze voldaan. Ze was niet de enige die bezwijkt voor de charme van Captain Wickham. Waarom, zelfs lizzy, de favoriet van haar vader, had genoten van zijn gezelschap, en Lizzy kon het niet verkeerd doen in het oog van haar vader. Een petulant sigh ontsnapte pitty. Het was echt niet eerlijk. Ze waren allemaal misleid met Wickham, en dit was een andere van de ongewenste gedachten die kitty verontrusten. Hoe kan iemand het karakter van een ander nagaan? Wat als een ander knappe jonge vanicer presenteert als een perfecte heer zou een blackguard moeten blijken te zijn? Het vertrouwen van Kitty in de mensheid was ernstig geschud. Ondertussen was ze ontevreden over zowel haar uiterlijk als haar toestand. In de nasleep van de 'schandelijke en betreurbare antics' van Lydia (de woorden van haar vader) had de heer Bennet, eindelijk, probeerde zijn ouderlijk toezicht uit te oefenen: hij verwachtte niets minder dan perfect gedrag; Hij zag niet nodig zijn zijn dochters bij elke sociale bijeenkomst, bij elke bal; Voortaan zouden jonge mannen zelfs een passerende interesse in zijn dochters zien, het onderwerp zijn van zijn zorgvuldige controle; Hij vereiste elke dag minstens twee uur nuttige studie. Mr Bennet betekende niet dat deze instructies letterlijk worden genomen, hoewel Kitty ze zo interpreteerde. Voor Maria, ooit leergierig en ernstig, vrij ongeïnteresseerd in zulke frivole genoegens als flirten en dansen, bleef het leven onveranderd, maar Kitty voelde de stricturen scherp. Waarom zou ze de schuld hebben voor de indiscreties van Lydia? Waarom was het allemaal haar schuld? Waarom luisterde niemand ooit haar? Het was allemaal zo oneerlijk!

Chaper 2

'Ah, wat genot,' kondigde de heer Bennet bij het ontbijt de volgende ochtend aan. 'Ik vind het leuk om een ​​brief te ontvangen van onze lieve neef, de heer Collins.' 'Ik wou dat je me niet zou vexeren, mijn liefste,' antwoordde zijn vrouw. 'Wat mogelijk kan de heer Collins ons veroorloven, bidden?' Had hij een van de meest subsidiabele en welgemanierde bachelors in Engeland - en de heer Collins was geen van beide - het zou niet genoeg zijn geweest om hem aan Mrs Bennet te verdedigen. Had zijn bearing elegant geweest, zijn fortuinig en zijn verstand, niets kon niets de impube van de man overwinnen om de erfgenaam van haar familiehuis te zijn op de ondergang van de heer Bennet. Niets, zou bovendien mevrouw Bennet kunnen induceren om de wetten van inhouden te begrijpen; Het onderwerp was aan haar uitgelegd en vervolgens door haar bijeengekeerd te veel te talrijken om te kwantificeren en er was geen zin in verdere inspanningen. Mr Bennet zag zeker geen reden om te proberen. 'Ik hoop dat hij hier niet komt,' vervolgde mevrouw Bennet, die geen reden kon voorzien van de aanwezigheid van de heer Collins op hen, behalve om zichzelf de toekomstige meester van Longbourn te zien, het schatten van de plaatsing van meubels en meubels en het slopen van haar binnenlandse gelukzaligheid. Binnen een oogwenk had haar verbeelding de vroegtijdige dood van de heer Bennet veroorzaakt, snel gevolgd door vernedering, schaamte en bestwet als de wrede Mr Collins verdronde haar van het comfort van haar huis. Met een huivering van de opluchting herinnerde ze zich dat ze het geluk had om drie getrouwde dochters te hebben op wie ze kon vertrouwen op troost en accommodatie. Gelukkig voor mevrouw Bennet, omvatten haar projecties niet voorbestaande haar man. 'Nou, mijn lief,' zei Mr Bennet, die aanraden zijn vrouw naar het heden, 'het spijt me dat ik je geen ongeluk kan veroorzaken, maar ik moet je informeren dat we gezegend moeten worden met het bedrijf van de heer Collins binnen een SE'NNight. Hij schrijft om te zeggen dat hij en zijn dierbare vrouw Charlotte een bezoek aan Lucas Lodge betaalt - geen zorgen, mevrouw Bennet, de goede mensen van Hunsford zullen niet roerloos in zijn afwezigheid worden achtergelaten, hij schrijft om ons dat allemaal te verzekeren "mijn meest excellent en vriendelijk weldoenster, de Rechts Eervol Dame Catherine de Bourgh, heeft een keer nog een keer gracieus neerbuigen naar toestaan mij deze tijdelijk afwezigheid, nog een andere voorbeeld van haar ladyship's onvergelijkelijk beleefdheid en elegantie, en l hebben, zoals u zullen Nee twijfel vermoeden, spaarzaam Nee poging naar verlichten mijn edele patrones van elk ongemak door innemend een andere geestelijke …” 'Er is meer op deze hapelloze vervanging, ik zal je er niet mee belasten. Wat wil hij nog meer weten? 'Ah, ja. Hij kijkt ernaar uit om van het bedrijf te genieten en het welzijn van zijn meest dierbare neven, te bepalen, "niet vergeten van Cursus, mijn Lieve neef Elizabeth, nu dus toevallig geallieerd naar de familie van Dame Catherine haarzelf. Waren l bekwaam naar zijn elk van elk dienst in verbetert de moeilijk en ongelukkig situatie tussen Mvr Darcy en haar ladyship dan, gegeven mijn situatie in leven, l zou moeten zijn meest vrolijk naar stap naar binnen de inbreuk en aanbieding mijn Diensten en advies…" 'Wat een fijne kerel is hij! Zo bereid om te helpen. We kunnen allemaal van Hem leren. Ongetwijfeld ben je het ermee eens, Mary? 'Mary voedde Mary haar lippen en knikte in overeenstemming. Mevrouw Bennet tipt haar irritatie en Kitty hoopte dat het bezoek van Mr Collins kort zou zijn. Mr Bennet keerde terug naar zijn brief. 'Hij zal niet overtreden op onze gastvrijheid lang, maar gezien onze close-familieverbindingen, zou hij het gevoel hebben van hem ... hij stuurt de zijne "meest respectvol complimenten naar uw dame en de verrukkelijk Mist Bennet ", enz. Enz. 'Zo mevrouw Bennet. Daar heb je het. Ben je niet graag nieuws over de weldadige dame Catherine? De heer Collins heeft zeker de meest mogelijke intelligentie van de zorgen van haar ladyship. Waarom hij beter is geplaatst dan onze eigen lieve lizzy en schoonzoon om te weten hoe de dingen staan ​​met onze illustere relatie. 'Conflicting emoties geroerd in mevrouw Bennet. Aan de ene kant was het bevredigend om Lady Catherine de Bourh een relatie te tellen, door het meest uitstekende huwelijk van Lizzy aan haar neef Fitzwilliam Darcy; Aan de andere kant was haar ladyship niet op de hoogte van de nieuwe Mrs Darcy en haar minder dan een bevredigende familie. Inderdaad, haar ongenoegen was zo scherp en haar communicatie zo volbaar dat zelfs mevrouw Bennet het niet kon opmerken. 'Ik weet heel genoeg over Lady Catherine,' Harrumphed zijn vrouw. 'Waarom, bid, moet ik meer willen weten over haar doen? Echt, mijnheer Bennet, je doet me verbijst. '' Is Mr Collins voor de bal bij Sir William's, denk je? 'Vakte je af. 'Ik denk niet dat hij dol is op dansen.' 'Hij danste op de laatste bal,' observeerde Mary. 'Hij is van mening dat dansen, in het juiste bedrijf en met passende partners, niet slecht is. Ik ben van dezelfde mening. '' Ben je inderdaad, Maria, 'zei haar vader. 'Ik ben van mening dat jonge dames zoals jij en je zus geen voordeel hebben van dergelijke evenementen. Wat heb je nodig om naar ballen te gaan? '' Oh, mijnheer Bennet, hoe kun je zeggen dingen, 'riep mevrouw Bennet meteen uit. 'Natuurlijk moeten Kitty en Maria de Lucas Lodge Ball gaan. Wat zouden mensen denken of ze dat niet deden? Hoe komen ze door geschikte jonge mannen? Je zou ze ooit zwijgen hebben. '' Nee, mijn liefste. Ik stel gewoon de vraag. Zullen er in aanmerking komende jonge mannen bij de bal? Is dat waarom ze moeten gaan? Ik heb drie dochters getrouwd; ben ik om de resterende twee te verliezen door hun aanwezigheid bij deze gelegenheid? Ik had geen idee dat de situatie zo dringend was. 'Meer dan vijfentwintig jaar huwelijk had mevrouw Bennet niet gewaarschuwd met de Sardonische humeur van haar man. Bijgevolg trekt ze tegen zijn gebrek aan begrip en beloofde hij haar betekenis niet te begrijpen. Kitty wachtte; Ze had het niet wensen om het geduld van haar vader te proberen of haar aanwezigheid bij de bal in gevaar te brengen, de enige afleiding op haar kalender op dit moment. Het zou te vreselijk zijn als ze niet kon gaan; ze kon de gedachte niet verdragen. 'Jane roept ons morgenochtend naar ons, Mama,' waagde ze eindelijk. 'Ze stuurde Word dat de nieuwe schoenrozen zich bevinden; Ze zegt dat ze Maria en ik met haar in Myyton zal nemen. We zullen ook noemen op tante Phillips. '' En ik bel me op Marianne en Mrs Gregory, 'voegde Mary toe. De Gregorys waren een gezin van goede status, maar weinig rijkdom, die al vele jaren in Meryton woonde. Mary, die van een plechtige dispositie was en onfeilbaar afkeurend van haar jongere zussen 'Perceived Predilections voor zorgeloze en dus onwaardige bezigheden, hadden een vriend gevonden in Marianne, die dol is op het bespreken van' zaken van belang 'en extracten van waardige traktaten. 'Nou, mijn beste, ik zie alles is geregeld. Ik zal er naar uitkijken naar het zien van Jane, 'zei Mr Bennet, excuseert zichzelf van de tafel. 'Ondertussen zal ik in mijn bibliotheek zijn.'

Chaper 3

Zoals verwacht arriveerde Mevrouw Charles Bingley bij Longbourn de volgende dag, op zoek naar serene blij en exudingcontentment. Haar aanwezigheid was een bron van genot voor al haar familie - zelfs de heer Bennet kwam uit zijn bibliotheek om haar om te omhelzen, terwijl Maria haar boeken en kitty-danste aanwezigheid neerlegde. Allen overtroffen, natuurlijk, door de effusies van vreugde en bezorgdheid van mevrouw Bennet, maar binnen een zeer korte tijd werd bevestigd dat de heer Bingley in goede gezondheid was; zijn vrouw, ook; dat de reis naar Longbourn die ochtend onaanvaardbaar was geweest; dat er geen fout kan worden gevonden in het lopen van het huishouden op Netherfield; Dat de dienaren alles waren wat ze zouden moeten zijn - zelfs, zelfs het vee, werd gedacht om tevreden te zijn, hoewel hun welzijn niet specifiek is gevraagd. Jane mag uiteindelijk zichzelf van mantel en motorkap afstoten, en de vrouwen van het gezin zaten binnenkort in de salon. Het was maar de tweede keer dat Jane in Longbourn was geweest sinds haar huwelijk de vorige november. Zij en de heer Bingley waren verplicht om zijn moeder en tantes te bezoeken voor de kerstperiode, die volgens Jane, verrukkelijk was gepasseerd voor alle partijen, en een kort verblijf in Londen had gevolgd voordat het paar naar Netherfield was teruggekeerd. 'Je ziet er goed uit, Kitty,' zei Jane toen de dames zelf comfortabel maakten en thee werden gebracht. 'Ben ik?' Kitty stond op om naar zichzelf te kijken in het glas. Ze veronderstelde ze dat ze was. Haar blauwe ogen waren duidelijk, er was wat kleur in haar wangen, ze had haar haar geregeld, zodat haar donkere krullen haar gezicht lag. Het zou allemaal voor niets zijn, dacht ze; Er is niemand te zien in Meryton. Ze keerde terug naar haar zus. 'Hoe vond je Londen?' Vroeg ze. 'Waar ging je heen? Wie heb je gezien? '' Ik vond het heel goed, hoewel ik er al een tijdje tevreden ben. Er is veel vrolijkheid, om zeker te zijn. Zoveel galleries en concerten, en we hebben zoveel nieuwe kennissen gemaakt dat het was, ik beken, een beetje te veeleisend soms. '' Men kan een overvallen van vrolijkheid hebben, 'merkte Mary, haar uitdrukking net als zinnen als haar toon op. 'Het is ook om te onthouden dat tijd rustig doorgebracht -' 'Ik zou Londen moeten aanbidden!' Onderbroken kitty, waardoor niemand verrassing is. 'Concerten en galerijen! Zoveel te doen en te zien! En de winkels ook! Ik ben dol op die kant op je toga; Het is zo. Het is van Londen? 'Mary's advies bleef onvoltooid toen Jane haar opsmuks toestond te worden onderzocht door Kitty en daar volgde een zusterle discours tussen de twee op de nieuwste modes zoals gedragen in de stad en door wie en voor wat, augmented door verhalen van de Beste winkels en muliners, de meest gewilde uitnodigingen aan de meest exclusieve salons, evenals de meer egalitaire geneugten van de stad, waaronder bezoeken aan St Paul's, de Koninklijke Academie en het New Dury Lane Theatre. Die Jane en Bingley waren niet blinde toegewijden van de sociale set was van secundair belang voor Kitty; Ze nam plaatsvervangend plezier van hun nabijheid van alles en geen gesprek met overvolle trottoirs, gevaarlijke wegen en lawaaierige omgeving kon haar enthousiasme dempen. Mary, die een geweldige show maakte van het lezen van het geleerde boek dat ze vasthield, keek op en leek op het punt een observatie op het kwaad van de hoofdstad te delen, maar werd opnieuw onderbroken, deze keer door haar moeder, die het de grootste schaamte dat heeft verklaard Mr Bennet zou nooit een huis in Londen nemen voor het seizoen, hoe slecht gebruikte ze in dit opzicht en - voor het moment - behoorlijk vergeten hoeveel ze reizen hield en uit de Milieu en de hiërarchie wordt verwijderd waarin ze zich comfortabel voelde Haar eigen meningen, zelfs bij het niet leuk, werden zelden uitgedaagd. De reis terug naar Netherfield via Londen had Jane en haar man de mogelijkheid gegeven om een ​​paar dagen door te brengen met haar favoriete tante en oom. De broer van mevrouw Bennet en zijn vrouw woonden in Gracechurch Street en Jane was in staat om een ​​goed verslag te geven van zowel de heer als mevrouw Gardiner, En haar vier kleine neven, die ze allemaal de dag voor haar vertrek voor Longbourn had gezien. Zowel Jane als Elizabeth hielden van en respecteerden deze tak van het gezin, gevoelens die vergelden waren. De gardiners hadden in feite kerstmis doorgebracht in Pemberley en waren daarom goed geplaatst om allerlei informatie te verschaffen wat betreft de Goings-on in dat Grand Estate en van zijn belangrijkste inwoners. Jane was de enthousiaste ontvanger van hun nieuws. Dat alles goed goed was met de nieuwe mevrouw Darcy en haar man was geen grote verrassing, maar goed nieuws is meestal welkom bij het gezin, en het is net zo goed om dergelijke garanties te laten bevestigen en hardop worden bevestigd en gesproken. Gewoon het horen van de woorden 'mevrouw Darcy' en 'mevrouw Bingley' stuurde nog steeds een frisson van verrukking door mevrouw Bennet en ze had het nooit moe om die woorden zelf te spreken. Haar buurman Lucas was de onwillige en ongelukkige begunstigde van veel van de vreugde van mevrouw Bennet. 'Mevrouw Darcy heeft me geschreven om het me te vertellen dat hun nieuwe slede is afgeleverd,' zou ze haar informeren. Of, 'My Daughter Mrs Bingley zal in Londen zijn voor het seizoen.' Lady Lucas, vriendelijk en welgemanierd, was niet gemakkelijk geprovoceerd, maar een halfuur met mevrouw Bennet op het hoofddoel van de matrimonie en goed getrouwde dochters was Een test van geduld, zelfs voor de heilige. 'Ik heb een half geest om mijn nieuwe Poodle Pemberley te noemen,' ze had opgemerkt aan haar man, Sir William Lucas, na een dergelijke lezing. 'Ik zou dit doen, maar mevrouw Bennet zou het waarschijnlijk als een compliment nemen.' Jane, ondertussen, had haar eigen rekening van Pemberley om door te geven. 'Lizzy zegt dat ze behoorlijk gewend is om Meesteres te zijn van zo groots een huis en de verkeerde richting neemt en zichzelf maar één of twee keer per dag verliest!' Ze glimlachte. 'Ik verlang ernaar om Pemberley te zien,' verklaarde Kitty. 'Londen en Pemberley zijn de plaatsen waar ik het meest in de wereld wil zien!' 'Dat is helemaal heel goed, Kitty,' zei haar moeder, 'maar je zusters hoeven je niet in de weg te krijgen. Ik weet niet waar je deze ideeën krijgt. Vorige week was het teveel moeite om Meryton in te gaan en nu wil je helemaal naar Londen reizen. 'Mevrouw Bennet kwam een ​​afkeurende vinger in Kitty terwijl ze sprak. 'Ga door, Jane.' 'Lizzy praat van nieuwe meubels en het maken van het huis meer haar eigen,' zei Jane, een sympathieke blik werpen op Kitty, 'maar in waarheid denk ik dat het allemaal voor show is. Tante Gardiner zegt dat ze heel tevreden is met dingen zoals ze zijn. '' Inderdaad, waarom zou ze niet zijn? 'Terugkeerde mevrouw Bennet. 'Ze is Meesteres van Pemberley, en de heer Darcy heeft tienduizend pond per jaar!' Haar moeder is abrupte shift naar financiële beoordelingen bracht het gesprek naar een kortstondige stop, een zeer welkomstpauze omdat het Jane de nodige ruimte gaf om het uur en de Reden voor haar bezoek. Ze zou binnenkort weer komen, ze beloofde, maar nu moeten zij en haar zussen in Meryton worden verstrekt om de nieuwe linten, bogen en andere uitrustingen zo nodig te kopen voor jonge dames, getrouwd of single, wanneer ze de volgende avond met een bal worden verloofd. Mary's Avowal dat ze niet nodig had van dergelijke fripperies en dat ze alleen haar vriend Miss Gregory zou bezoeken, was verloren in de drukte van hun vertrek.

Chaper 4

  Longbourn 7 Februari   Mijn Lieve Lydia, l hoop deze brief vondsten u goed. Op welke manier l gemist u Bij de Lucas's bal laatst nacht. Wat plezier wij zou hebben had, zojuist zoals voordat. Behalve nu de militie is weg van Meryton en dus Daar was niet een rood jas naar zijn gezien – en u van Cursus hebben uw Wickham, dus misschien Daar zou hebben geweest Nee amusement voor u. Oh Lydia, alle is dus saai hier nu! l lang naar zie je wel u maar l weten niet wanneer Dat zullen zijn dus u moeten schrijven en vertellen mij van uw leven Bij Newcastle. Zijn de samenkomst Kamers heel groots? Hebben u gevonden milliners en dressmakers naar uw leuk vinden? Met van wie doen u socialiseren? Maria is zoals u onthouden haar. Zij nauwelijks spreekt naar mij, tenzij van Cursus zij heeft sommige advies Dat zij voelt zullen zijn van voordeel voor mijn onsterfelijk ziel. Papa horloges mij zoals als l waren over naar elope met een van – en hoe is Dat naar gebeuren nu alle de van oficers zijn weg weg en l ben nauwelijks toegestaan uit van Longbourn? Mama zegt zij zullen spreken naar hem over het maar l denken l zullen zijn afsluiten omhoog hier voor ooit. En echt, het is dus oneerlijk. l hebben gedaan niets fout! Moet ik dat zeggen? Dacht dat Kitty. Zal ze denken dat ik zeg dat ze iets verkeerd heeft gedaan? Ze liet het staan. l droeg mijn bleek blauw mousseline naar de bal, die l denken pakken mij heel goed en Jane zei dus, te. l vergeten naar vertellen u, Jane en Bingley zijn rug Bij Netherfield. We gemaakt sommige nieuwe kennis Bij meneer William's. Zijn broer John Lucas, de vice-admiraal, is verblijf met hen, en zijn twee Sons, Edward en George, waren Bij de bal. l gedanst twee dansen met elk, en l verkiezen George zoals hij heeft meer gesprek en is door ver de meer knap van de twee. Hij is niet volgend zijn broer naar binnen de marine en denkt van een leven in de geestelijkheid. l moeten zeggen hij dansen heel goed voor iemand WHO middelen naar worden een Vicaris! l zou hebben gevonden uit meer over hem behalve Dat ons gesprek was onderbroken door ons geliefd en spraakzaam neef Dhr Collins – Ja, hij was in aanwezigheid – WHO aangedrongen Aan praten naar hem over zijn eigen wonen in Kent en simpel over Dat vreselijk Dame Catherine. Dus vreemd, is het niet, Dat Lizzy is verwant naar haar nu, die middelen wij zijn, te! En naar denken, Lizzy zou kunnen hebben geweest Mvr Collins en wij zou kunnen hebben geteld hem broer. Het is een zich afvragen – en een zegening! – Dat hij deed niet maken zijn pak naar Maria, voor l van mening zijn zij zou hebben geaccepteerd hem. Zij zou zijn een perfect paar. Oh Heer, Lydia! Stel je voor Dat! Dhr Collins Bij alle ons familie bijeenkomsten. Het was slecht genoeg Dat hij overheerst bij Maria en mij voor twee dansen. Van een ding u kan zijn zeker – l zullen nooit trouwen een Vicaris! Zoals voor Maria, u zullen zijn versteld staan naar leren Dat zij gedanst twee dansen met de dezelfde partner laatst nacht. Jij zullen niet zijn te verrast, Echter, wanneer l vertellen u Dat het was alleen Marianne Gregory's broer, Timothy. Hij heeft geweest weg Bij Oxford – l weten niet waarom – maar is nu geretourneerd naar Meryton en is helpen Oom Phillips. Hij is zoals echt zoals ooit en schaars sprak twee woorden naar iedereen opslaan Maria en zijn zus. Nee twijfel zij hebben zwaar aanmatiging naar bespreken, la la! Zij is welkom naar zijn bedrijf, l zou moeten niet weten wat naar zeggen naar hem. Jane en Bingley zijn zoals vrolijk zoals kan zijn maar nu zij zijn gaande weg naar Londen voor meerdere weken. Iedereen is vertrek mij! l ben naar verliezen mijn twee meest geliefd Sisters ... Kitty legde haar pen neer. Was het waar dat Jane en Lydia haar twee meest geliefde zusters waren? Jane, vijf jaar haar senior, goed gedachte van iedereen en was niet gewoon om haar of Lydia - in tegenstelling tot Lizzy, wiens tong sharper en vermaning gemakkelijker werd afgegeven. Lydia, het dichtst in de leeftijd van Kitty, was altijd haar vertrouweling en dichtstbijzijnde metgezel geweest; Ze waren onafscheidelijk geweest, het delen van al hun kleine triomfen en teleurstellingen - totdat Lydia haar had verlaten voor Brighton. Ja, Kitty voelde verlaten, zelfs een beetje verraden, door Lydia. Ondanks wat haar gezin dacht, was ze niet bekend om de plannen van Lydia om te elopen en was ze net zo geschokt en gealarmeerd als iedereen in dat deel van het roekeloze en schadelijke plan van haar zus, hoe meer ze zich had gedacht dat ze in haar vertrouwen had. Wat Lizzy betreft, was Kitty verrast over hoeveel ze Lizzy miste, met haar ready wit en de eerste plaats. Ze miste zelfs haar kritiek en pogingen om haar meer flamboyante gedragingen te temmen. Het was vreemd, dacht dat Kitty. Als een klein kind had ze Lizzy aanbeden, achter haar achteraan en haar aandacht op zoek waren, maar haar oudere zus had haar vermoeiend gevonden. Tenminste dat was hoe Kitty het herinnerde. Ze las haar brief door. Echt Lydia verdiende het niet om haar nieuws te vertellen toen ze nauwelijks meer dan zes regels schreef in antwoord, meestal aan de onderkant van een brief aan hun moeder. 'Mijn zusters kunnen me schrijven,' zei Lydia luchtig op de dag dat ze en Wickham waren vertrokken naar Newcastle. 'Ze zullen niets anders hebben om te doen.' Nu ze mrs Wickham is, deelt ze niet veel meer met mij meer, denkt Kitty. Ze is zo belangrijk geworden, alleen omdat ze getrouwd is. Ze zal me vertellen hoe saai longbourn en medelijden met me hebben - terwijl ze over danst en vanicers en haar wonderbaarlijke Wickham praat! Kitty fronste en stond op het punt om de brief te verkorten. In plaats daarvan legde ze het aan één kant, nam een ​​nieuw vel papier en schreef een korter opmerking voor Lydia, waardoor alles is weggelaten, behalve details van de Lucas Lodge Ball, wat ze droeg en die met wie danste. Ze zou Lydia niet de voldoening geven om te weten dat ze ongelukkig was. Bovendien was ze meer openhartig geweest dan beleefd, en Kitty wilde niet dat haar gedrag in twijfel vroeg. Dingen waren al erg slecht genoeg. Ze keek rond haar kamer, een kamer die ze ooit had gedeeld met Lydia. Er was een bureau waar het andere bed ooit was geweest, maar verder was alles hetzelfde. Behalve dat alles nu zo stil was! Er was geen plezier. Geen chatter. Kitty voelde haar ogen goed op en kneep haar neus om te proberen te stoppen met tranen die over haar wangen rolden. Stop het, ze vertelde zichzelf. Het zal nog erger zijn als je huilt. Je ziet er zo ook vreselijk uit als vreselijk. Opstaan, haalde ze diep adem, maakte haar jurk af en vouwde de brief die ze ging verzenden. De langere versie die ze in haar bureaugeer legde en vervolgens naar beneden ging. De bibliotheekdeur was open, maar voor eenmaal was er geen teken van Mr Bennet. Voel je eerder als een kind dat er niet hoort te zijn, Kitty ging de kamer binnen en scande de volumes om haar heen. De hunne was een uitgebreide bibliotheek; Mr Bennet tracht zichzelf op op de hoogte van de nieuwste werken en houdt Jane en Lizzy up-to-date met de literatuur van de dag. Haar hand rustte op een Radcliffe-roman die ze had gehoord dat Jane spreekt en ze stond op Tiptoe om het van de plank te plukken. Zoals ze het deed, ontsloste ze zijn buurman, die luidruchtig op de grond viel. In haar verwarring pakte Kitty beide boeken op en vluchtte. Ze was perfect bij Liberty om een ​​van de boeken in de bibliotheek te lezen, maar ze kon het niet verdragen om haar vader haar daar te laten vinden, om zijn sardonische glimlach te zien, zijn wonder dat zij, Kitty, moest moeite doen met een boek.

Chaper 5

Trouw aan Zijn Woord, de heer Collins riep de Bennets een paar dagen na de Lucas Lodge Ball. Zijn obsexious en underende manier werd voldaan aan de vereiste mix van ontslag, respect en, van Mr Bennet tenminste een verwachting van amusement. Hij werd overschaduwd door een jonge man in reizende kleding. 'Mr Lieve neven,' begon Mr Collins, groet elk op zijn beurt. 'Zo'n vreugde, zo'n grote vreugde om jullie allemaal te zien. Mijn liefste mevrouw Bennet, ik vertrouw erop dat je gezond bent? Mijn beste Miss Bennet, Miss Catherine. 'Wending naar zijn metgezel, vervolgde hij:' Vergeef me deze vrijheid, maar laat me de heer Robert Jones introduceren. Hij is vandaag gekomen uit Warwickshire en mijn gewaardeerde patrones-dame Catherine heeft me een specifieke lading gegeven over zijn reis aan de kost die ze genereus aan hem heeft geschonken. 'De heer Collins pauzeerde, hoe beter om zijn neefs te laten onthouden . 'Je moet in Kent wonen, de heer Jones?' Informeerde de heer Bennet, omdat de partij de salon in ging. Elk antwoord is kort door de heer Collins, die graag uitlegde. 'Lady Catherine heeft de pasvorm gezien om de heer Jones een leven in de buurt van Canterbury te bieden. Haar ladyship is van mening dat dit zowel noodzakelijk als voordelig is, en is genadig genoeg geweest om me te betrekken in al haar communicatie met de heer Jones. 'Nogmaals, de heer Collins pauzeerde, zodat ze allemaal kunnen genieten van zijn succes. 'Hij zal me vergezellen en mijn lieve mevrouw Collins in Kent morgen.' Zijn protégé knikte, waardoor de waarheidsgetrouwheid van de toespraak wordt geefd. 'Je moet niet denken,' instrueerden de heer Collins, waardoor hij een kleine lach heeft, 'dat ik naar Lucas Lodge moet reizen voor de loutere frivoliteit van een bal. Nee nee! Hoewel natuurlijk geen Lady Catherine me zo'n entertainment niet zal verbieden, noch mijn lieve Charlotte van deze gelegenheid om haar relaties te bezoeken. '' Hoe voert mevrouw Collins? 'Gevraagd mevrouw Bennet, moe van alle verwijzing naar haar ladyship en wenst het gesprek elders te sturen . 'Het spijt me dat ze vanmorgen niet bij je is.' De heer Collins klemde zijn hand op zijn borst en trok in zijn adem. Een mengsel van trots en verwarring verdraaide zijn mond in iets tussen een grijns en een moue. Kitty keek in een kleine verbazing als zijn gezicht doorstaten met de kleur voordat hij kondigde: 'Mevrouw Collins is, Ahem, in een meest delicate toestand. Ze vroeg me om haar goede wensen aan te brengen, niets anders zou haar weghouden, ik kan je verzekeren. Mijn excuses als ik indiscreet voor de jonge dames ben. 'Een kleine hoest concludeerde zijn toespraak. Kitty wilde heel graag lachen, maar hield haar ogen neer en bevatte zichzelf. Toen ze hen ophief, zag ze haar vader in haar richting keek. Nogmaals, nam ze aan dat hij zijn ongenoegen heeft, maar de heer Bennet hield haar blik vast en met de kleinste raise van een wenkbrauw gaf haar om haar te begrijpen dat hij haar gevoelens heeft gedeeld. Een kleine golf van geluk gevulde kat. Opmerking en goedkeuring gingen niet hand in hand in haar wereld. Nadat ze zichzelf van deze informatie hebben afgestoten, straalden de heer Collins naar hen allemaal, rende zijn vinger rond de rand van zijn kraag en, schijnbaar op verlies over wat te doen of te zeggen, nam zich naar het raam waar meneer Bennet in stilte stond Contemplatie van die gemonteerd, en probeerde hem in te schakelen in zijn plannen voor verbetering van zijn bescheiden woning in Kent. Mr Bennet, wiens interesse in open haarden, dado-rails en geschikte kleuren voor muurbedekkingen was niets als het niet bang was, aandachtig, aandachtig geluisterd, attracteerde zichzelf af en toe met een verbaasd 'inderdaad?' De heer Jones werd meedoen aan de dames, die zaten rond de open haard. 'Ken je Kent Goed mijnheer?' Mary vroeg hem, toen hij in zijn stoel werd geregeld. De heer Jones reageerde graag en binnen een paar minuten hadden ze geleerd dat hij die provincie helemaal niet kende, maar alle anticipatie had op het vinden van de wijk aangenaam; Dat hij had tot voor kort bedoeld om het leger in te gaan en die gebeurtenissen (hij deed niet uitgebreid) had hem dat overtuigd Een leven in de geestelijkheid zou beter bij hem passen; Die een verre relatie die Sir Lewis de Bourgh had gekend, was aanwezig in het verkrijgen van hem het leven; Dat hij een zus en een zwager woonde in Londen, maar dat hun tijdschema hem niet toestaat, anders dan een kort bezoek onderweg naar Kent; En dat hij had gehoord dat een van de Misses Bennet onlangs Hunsford had bezocht. 'Mijn zuster Elizabeth is een bepaalde vriend van mevrouw Collins en bracht vorig jaar enkele weken bij Hunsford door,' zei Kitty hem. 'Ik heb niet buiten Meryton en zijn omgeving gereisd, hoewel ik op een dag de kans zou willen.' Mevrouw Bennet maakte een klein klapperd geluid. 'Ik hoop op een dag wat tijd met mijn getrouwde zusters doorbrengt,' zei Kitty, negeerde haar moeder, 'een van wie nu in Derbyshire woont.' 'Ah, ja, dus ik heb gehoord,' antwoordde de heer Jones, zijn kennis van De familie De Bourgh heeft een duizend-voudig gestegen sinds het ontmoeten van de heer Collins, wiens enthousiasme op het onderwerp dat niet kon, vond hij, hetzij door onderzoek of stilte wordt afgekoppeld. 'Dat zou mevrouw Darcy of Pemberley zijn,' vervolgde de nieuwe rekruut. 'Mr Darcy is gerelateerd aan Lady Catherine; Ze is zijn tante, denk ik? 'Kitty was het erover eens dat dit zo was, maar hier werd het gesprek onderbroken. Een discours met de woorden 'Darcy', 'Pemberley' en 'Lady Catherine' had de heer Collins gewaarschuwd, die de behoefte voelden om er deel van uit te maken. Hij haastte zich over en zijn eigenlijke interjecties waren zodanig dat alle discussie snel hield na redden van die van speculatie op de staat van de wegen en of er die avond of op de morgen naar verwachting werd verwacht. De heer Collins, een man van weinig zin, maar grote pompositeit, was ongebruikelijke voorzichtigheid uitgeoefend in zijn plichtsgepaste aanwezigheid op de vreemdelingen. Lady Catherine had, het was waar, gezien haar toestemming voor hem om te bezoeken, maar dit was gedeeltelijk om een ​​nieuws te brengen dat hij kon vaststellen aan haar nu vervreemde neef en de dierbare vrouw die zijn vrouw was geworden. Tot dusverre had de heer Collins weinig om haar ladyship in deze kwestie te bieden en hij dacht niet dat het goed met haar zou zitten als de enige informatie die hij kon terugnemen met het gesprek van de nieuwe Vicar met een andere van de Miss Bennets. Mevrouw Bennet, ondertussen, bevrijd van de attenties van de heer Collins, begon te overwegen om de subsidiabiliteit van de heer Jones te overwegen en te speculeren over de omvang van zijn brood en wat zijn inkomen zou kunnen zijn. Natuurlijk wist ze op dit moment niets van zijn familie, maar dergelijke details kunnen worden verzameld. Het diner uur nadert en ze speelde met het idee om de twee bezoekers uit te nodigen om te dineren. Dienovereenkomstig stopt ze met de kamer om navraag van de huishoudster, mevrouw Hill; Het zou niet doen om een ​​maaltijd te bieden die niet voldoende indrukwekkend was, ook al verzekerde ze zichzelf, ze had geen verlangen om indruk te maken op de heer Collins. Haar inspanningen waren echter tevergeefs. Na een paar minuten later terugkeren naar de salon, was het om te horen dat de heer Collins aankondigde dat hij, het meest betreurens, hij en de heer Jones moeten vertrekken. Ze werden binnen het uur verwacht bij Lucas Lodge. Bogen en gebieden werden gemaakt en het paar nam hun verlof. 'Wel, Mary,' zei haar moeder, terwijl de deur achter de bezoekers sloot. 'Wat denk je van de heer Jones? Hij lijkt een goed soort jonge heer. En met zijn eigen leven. Canterbury is een fijne plaats, door alle accounts. Ik was blij om je met hem te zien spreken. Waar sprak je over toen ik weg was? Wat is zijn inkomen, weet je het? '' Mama! 'Zei Kitty. 'Je weet dat Maria hem niet zulke vragen zou vragen!' 'Het is net zo goed om deze dingen te kennen,' countred Mrs Bennet. 'Vooral als hij op zoek is naar een vrouw.' Kitty zuchtte, ontstekte de IRE van haar moeder. 'Word niet zo hoog en machtig met mij, miss. Wat is om van u te worden als u niet gaat trouwen? Jullie twee zijn niet zo mooi als je zussen; Je kunt geen belangrijke wedstrijden verwachten. 'Ze kreeg haar handen in haar schoot en keek van Kitty naar Mary, haar punt gemaakt. 'Dat kan zo zijn, mevrouw,' zei Kitty, haar stem. 'Maar we weten niet dat de heer Jones op zoek is naar een vrouw; En als hij was, laten we niet aannemen dat die vrouw mij of Maria zou zijn! Moeten we altijd op zoek zijn naar echtgenoten? 'Het was een onverwachte uitbarsting, voor alle partijen. Mevrouw Bennet vond zichzelf tijdelijk verbeen. Mary profiteerde van de stilte om te observeren, 'wel, zuster, als ik me niet vergis, ik dacht liever dat dat je belangrijkste preoccupatie was. Zeker, het is de indruk die je geeft. 'Ze bukte haar hoofd terug naar haar boek. Kitty keekte bij Maria en bij Mrs Bennet, verontschuldigde zich vervolgens om zich voor te bereiden op het avondeten, waardoor haar moeder is geërgerd, haar vader licht verrast en Mary enigszins zelfvoldaan. In een kleine woede, vloog ze aan haar kamer, maar stopte halverwege de trap en vroeg zich af. Mary's weerhaak had zijn stempel gevonden. Dansen en praten met rood-gecoate oficers en andere stormende jonge mannen waren al lang haar enige doel, en met Lydia aan haar zijde had ze niet gedacht om het te betwisten. Nu leek de regels te zijn veranderd. Wat moest ze doen? Wat wilde ze doen? Waarom was het al haar schuld? Ze stemde haar voet. Kitty had geen antwoorden op een van deze vragen, maar ze begon te begrijpen dat ze moesten worden gevraagd.

*****

De uitstekende trots en vooroordelen geïnspireerde roman wat Kitty vervolgens de volgende is gepubliceerd op donderdag 28 juni en is nu beschikbaar om nu pre-order te bestellen.