Was Mrs Augusta Elton een fraude?

(Paginanummers van de geschenk- en presentatieklassiekers van Nelson) 

Op kerstavond was er een feest op de Westons 'bij Randalls. Op weg naar huis in de sneeuw Emma en de Vicar, vond Philip Elton zich onverwacht alleen samen in dezelfde rijgang. (130) De heer Elton vertelde haar dat hij gepassioneerd verliefd op haar was en vroeg haar om met hem te trouwen. Emma verwierp hem heel ongeveer. (134) Ze ging niet naar de kerk op de kerstdag of op de volgende zondag. (140) Een paar dagen later vertrok de heer Elton om een ​​paar weken in bad te brengen. (141) 

Vier weken en een dag later ontving de heer Cole een brief van hem om te zeggen dat hij zou gaan trouwen. Het nieuws werd uitgezonden door mevrouw Cole en Miss Bates. "Een Miss Hawkins, dat is alles wat ik weet - een Miss Hawkins of Bath." Meer nieuws volgde snel en vervolgens de heer Elton zelf, met nadere informatie. "De charmante Augusta Hawkins, naast alle gebruikelijke voordelen van perfecte schoonheid en verdienste, was in het bezit van een onafhankelijk fortuin, van zoveel duizenden, net als altijd tien - een punt van wat waardigheid, evenals een gemak. Het verhaal vertelde goed. Hij had zichzelf niet weggegooid: hij had een vrouw van £ 10.000 of daaromheen gewonnen. ' (182) 

Het verhaal vertelde goed. De heer Elton heeft het goed verteld. Maar het is achterdochtig vaag. Hoeveel duizenden had ze? Hoeveel duizenden dacht de heer Elton dat ze dat had? Hoe breed een marge is er in het woord, daarom? (Emma was "de erfgename van dertigduizend kilo," niet "of daarom.") (137) 

"De bruiloft was geen verre gebeurtenis, omdat de partijen alleen zichzelf hadden, en niets anders dan de nodige voorbereidingen om op te wachten." (182) Waarom de haast? Hadden ze geen familieleden om te behagen, die misschien een groot familiebedrijf hebben gehad en misschien financieel bijgedragen? Of was Augusta Hawkins in een haast om te trouwen voordat de heer Elton erachter kwam dat ze geen £ 10.000 had, zelfs niet alsalbouts? 

Meer informatie verscheen en bereikte Emma. "Miss Hawkins was de jongste van de twee dochters van een Bristol - Merchant, natuurlijk, hij moet gebeld worden. Een deel van elke winter was ze gebruikt om in bad te gaan; Maar Bristol was haar huis, het hart van Bristol, want hoewel de vader en moeder enkele jaren geleden waren gestorven, bleef een oom in de wetlijn: niets duidelijker eervolle was dan dat hij in de wetgeving was; En met hem had de dochter geleefd. Emma vermoedde dat hij de drudier van enkele advocaat was, en te stom om op te staan. (The Bath Chronicle Van 11 januari 1810 registreert de komst van de heer en Miss Hawkins.) En alle grandeur van de verbinding leek afhankelijk van de oudere zus, die was heel goed getrouwd naar een heer in een goede manier, Dichtbij Bristol, die twee rijtuigen heeft gehouden! Dat was de wind-up van de geschiedenis - dat was de glorie van Miss Hawkins. " (184) 

In het begin was ze Miss Hawkins of Bath. Nu lijkt ze Miss Hawkins of Central Bristol te hebben, met wat familieleden. De heer Elton heeft ze niet bezocht of weet veel over hen. Ze waren echter niet uitgenodigd voor de bruiloft, als haar zwager twee rijtuigen had, zou het leuk zijn geweest om een ​​van hen voor de gelegenheid te lenen. Was Frank Churchill daar? "Zal de heer Frank Churchill doorbaden en ook Oxford?" was echter een vraag, die niet veel aan elkaar gooide. (190) 

Mevrouw Elton werd voor het eerst gezien bij de kerk. Emma nam Harriet om de nieuwe bruid te bezoeken. Toen het bezoek werd geretourneerd, was Harriet niet bij Hartfield, Mr Woodhouse was aanwezig om de heer Elton te betrekken, en Emma had een kwartier van het gesprek van de dame tot zichzelf. "De rijke zwager in de buurt van Bristol was de trots van de alliantie, en zijn plaats en zijn rijtuigen waren de trots van hem. (275) Het allereerste onderwerp nadat ze zijn gezeten, was Maple Grove, 'My Brother Mr Seefling's Seat;' Een vergelijking van Hartfield naar Maple Grove. De gronden van Hartfield waren klein, maar netjes en mooi; En het huis was modern en goed gebouwd. Mevrouw Elton leek het meest gunstig onder de indruk van de grootte van de kamer, de ingang en alles wat ze kon zien of voorstellen. 'Heel zoals Maple Grove inderdaad!' Ze was behoorlijk getroffen door de gelijkenis. 'Die kamer was de vorm en grootte van de ochtendkamer in Maple Grove - de favoriete kamer van haar zus.' De heer Elton werd aangeroepen. 'Was het niet verbazingwekkend leuk?' Ze zou het echt bijna in Maple Grove kunnen vinden. (276) 

(Hoewel ze de heer Elton aansprakte, wachtte ze niet op hem om te antwoorden. Hij was bezig met een gesprek met Mr Woodhouse. Als hij Maple Grove had bezocht, moet hij opgemerkt hebben dat het net als Hartfield was en in feite is onder de indruk In zijn brieven van Bath had hij Maple Grove niet genoemd of helemaal gezogen, alleen de twee rijtuigen, waarvan Mrs Elton hem over had verteld, maar die hij niet had gezien.) 

"En de trap. Weet je, zoals ik binnenkwam, merkte ik op hoe erg houd van de trap - precies in hetzelfde deel van het huis geplaatst. Ik kon echt niet helpen om te roepen! Ik verzeker je, Miss Woodhouse, het is heel heerlijk voor me dat ik herinnerd wordt aan een plek waar ik zo extreem gedeeltelijk is aan als Maple Grove. Ik heb er zoveel gelukkige maanden doorgebracht! " - met een beetje zucht van het sentiment. "Een charmante plek, ongetwijfeld. Iedereen die het ziet is geraakt door zijn schoonheid; Maar voor mij was het een behoorlijk thuis. " (276) 

(De heer Elton was niet getroffen door zijn schoonheid en had het nog nooit gezegd. Hij had het nog nooit gezien. Mevrouw Elton noemt Maple Grove haar huis. "Ik ben altijd gewend aan een zeer muzikale samenleving, zowel bij Maple Grove als in bad. "(280) Haar vader is vergeten, hij was in de handel, zoals de heer Cole, sociaal onder haar nu, haar oom, 'in de wetlijn,' met wie ze had geleefd, wordt nu nooit of later nooit genoemd. Emma's broer -In-Law, Mr John Knightley, was een succesvolle advocaat. Het was veiliger om ongemakkelijke vragen te voorkomen. De heer zogende, een heer met een particulier inkomen en een huis dat van zijn vader wordt geërfd, (317) was in een hogere sociale klasse en Emma kan met hem worden vergeleken.) 

"Zo extreem zoals Maple Grove! En het is niet alleen het huis; Het terrein, ik verzeker u, voor zover ik kon observeren, opvallend als. De lauweren in Maple Grove zijn in dezelfde profusie zoals hier, en staan ​​heel veel op dezelfde manier - net over het gazon, en ik had een glimp van een fijne grote boom, met een bankje rond het, wat me zo precies in had verstand! Mijn broer en zus zullen door deze plaats worden betoverd. Mensen die zelf een uitgebreid terrein hebben, zijn altijd tevreden met alles in dezelfde stijl. " (276) 

(Deze lange en gedetailleerde lijst van overeenkomsten is ongelooflijk. Mevrouw Elton moet het op het moment van het moment hebben gemaakt. Maple Grove bestond niet. Niemand, afgezien van mevrouw Elton, was er ooit geweest, en de inwoners van esdoorn Grove nooit opkwam bij Highbury of ergens anders in de roman. Maar als iemand Mrs Elton heeft gesteld over Maple Grove, moest ze een antwoord hebben en dit was de eenvoudigste manier om er een te bieden.) 

"Mijn broer en zus hebben ons een bezoek beloofd in de lente of de zomer in het verste," vervolgde mevrouw Elton; "En dat zal onze tijd zijn om te verkennen. De heer Zuigen is extreem dol op het verkennen. " (277) 

Later: "In deze staat van schema's, en hoop, en connivance, geopend juni op Hartfield. Naar Highbury, in het algemeen, bracht het geen materiële verandering. De Eltons hadden het nog steeds over een bezoek van de sucklings en van het gebruik van hun Barouche-Landau. " (349) 

"Na langdurig te zijn gevoed met de hoop van een spoedig bezoek van de heer en mevrouw zogen, was de Wereld van Highbury verplicht om de verplaatsing van het gehoor te verdedigen dat ze niet konden komen tot het najaar." (359) 

(Ze kwamen nooit, hoewel de heer zogen was extreem dol op het verkennen. (277) "Maar wat is afstand, de heer Weston, aan mensen van het grote fortuin? Je zou verbaasd zijn om te horen hoe mijn broer, de heer Zuigen, vliegt Geloof me nauwelijks, maar twee keer in een week gingen hij en de heer Bragge naar Londen en weer terug met vier paarden. "(312) Arme paarden! Welke koets hebben ze genomen? Duidelijk had mevrouw Elton geen idee van paarden en rijtuigen. Maar als Mr. Zuigen zou naar Londen kunnen gaan, Highbury was slechts zestien mijl afstand, (3) maar hij kwam er nooit toe. 

Mevrouw Elton moest voorzichtig zijn met wat ze zei over Maple Grove en Hartfield. Hartfield was erg zoals Maple Grove, maar ondanks zijn aparte gazon en struiken, en de naam, behoorde het echt bij Highbury, (3) terwijl "niets meer met pensioen kan staan ​​dan Maple Grove. Zo'n immense plantage helemaal rond! Je lijkt uitgesloten van alles - in de meest complete pensionering. " (313) Niemand heeft gemerkt, op zijn minst niemand opmerkte. 

Bij één gelegenheid werd ze gepakt door Jane Fairfax. "Ik geloof wel," zei Mrs Elton, "dit is de meest lastige parochie die ooit was. We hebben nooit gehoord van zulke dingen bij Maple Grove. " 

 

"Je parochie was er klein," zei Jane. 

 

"Op mijn woord, mijn liefste, ik weet het niet, want ik heb nooit gehoord dat het onderwerp sprak." 

 

"Maar het wordt bewezen door de kleinheid van de school, waarvan ik je heb gehoord als onder het patronage van je zus en mevrouw Bragge - de enige school, en niet meer dan vijf en twintig kinderen." 

 

"Ah! Jij slimme wezen, dat is heel waar. Wat een denkhersens heb je! " (469) En ze veranderde snel het onderwerp. 

----- 

 

Ten eerste hadden we het verhaal van de heer Elton. Toen hadden we het nogal ander verhaal van Mrs Elton. Ten slotte hebben we een derde verhaal, van Frank Churchill. Blijkbaar hadden hij en mevrouw Elton elkaar gekend, misschien in bad, en er was een geheim tussen hen, maar dat was niet bekend in Highbury. Bij de bal aan de kroon arriveerde Frank en Emma vóór de eltons. 

 

"Frank stond bij haar, maar niet gestaag; Er was een rusteloosheid die een geest liet niet op zijn gemak. Hij keek het naar de deur, hij keek naar het geluid van andere rijtuigen - ongeduldig om te beginnen, of bang om altijd bij haar in de buurt te zijn. 

 

"Mrs Elton werd gesproken over. 'Ik denk dat ze hier snel moet zijn,' zei hij. 'Ik heb een geweldige nieuwsgierigheid om Mrs Elton te zien, ik heb zoveel van haar gehoord. Het kan niet lang zijn, denk ik, voordat ze komt. ' 

 

"Er werd een wagen gehoord. Hij was onmiddellijk onderweg; Maar terugkomen, zei: - 

 

'Ik vergeet dat ik niet met haar kennis heb gemaakt. Ik heb nog nooit de heer of mevrouw Elton gezien. Ik heb geen bedrijf om mezelf naar voren te brengen. '(325) 

 

Hij had meer te zeggen op Box Hill nadat de man en de vrouw waren weggelopen. 'Gelukkig stel!' Zei hij, zodra ze uithoren waren; 'Hoe goed ze passen elkaar! Heel geluk, trouwen zoals ze deden, op een kennis uitgereikt alleen op een openbare plaats! Ze kenden elkaar alleen maar, denk ik, een paar weken in bad! Eigen geluk! Want als een echte kennis van de dispositie van een persoon die bad, of een openbare plaats kan geven - het is allemaal niets; Er kunnen geen kennis zijn. Alleen door vrouwen in hun eigen huis te zien, onder hun eigen set, net zoals ze altijd zijn, dat u een rechtvaardige oordeel kunt vormen. Kort daarvan is het allemaal gok en geluk, en zal over het algemeen slecht geluk zijn. Hoeveel een man heeft zichzelf gepleegd, op een korte kennismaking en het de rest van zijn leven ruzie! ' 

 

Miss Fairfax, die zelden eerder gesproken had, behalve onder haar eigen confedaten, sprak nu. 

 

"Dergelijke dingen komen niet voor, ongetwijfeld." Ze werd gestopt door een hoest. Frank Churchill keerde zich naar haar toe om te luisteren. 

 

"Je sprak," zei hij ernstig. Ze herstelde haar stem. 

 

"Ik ging alleen maar zien dat, hoewel dergelijke ongelukkige omstandigheden soms zowel voor mannen als vrouwen voordoen, ik kan me niet voorstellen dat ze zeer frequent zijn. Een haastige en onvoorwaardelijke bevestiging kan zich voordoen, maar er is over het algemeen tijd om daarna van te herstellen. Ik zou duidelijk worden dat het alleen maar zwak kan zijn, onweerlegger (wiens geluk altijd overgeleverd moet zijn) die een ongelukkige kennis zal hebben om een ​​ongemak te zijn, een onderdrukking, voor altijd. " (381) 

 

Waarom was de heer Elton in zo'n haast om met haar te trouwen zonder haar familieleden te bezoeken of meer over hen te vinden, en zonder preciezer informatie over haar rijkdom? Voor het antwoord moeten we teruggaan naar Kerstavond, wanneer de heer Elton en Emma alleen in dezelfde rijbaan naar huis reisden. (131) Emma vond "haar hand in beslag genomen, haar aandacht vereist, en de heer Elton maakte eigenlijk gewelddadige liefde voor haar." De uitdrukking is opvallend voor de moderne lezer. Voor Jane Austen was de betekenis veel zwakker (hoewel het gebruik van het woord, gewelddadig, nog steeds verrassend is). Alles wat hij had gedaan, was om haar hand te nemen en misschien haar naar hem toe te trekken voor een kus. Maar dit was geen beleefd voorstel aan de erfgename van dertigduizend pond. Dit was fysiek verlangen naar een knappe jonge twintigjarige dame, gekleed voor een kerstfeest. Hij werd afgewezen en kort daarna naar bad. Misschien was het dezelfde fysieke verlangen die hem ertoe leidde tot Snel Augusta Hawkins zonder haar familie te ontmoeten. 

 

Arme Mr Elton! 

David Pugsley is de HON-archivaris van het Western Circuit, een organisatie voor Barristers tussen Gloucester en Winchester en Land's End. Hij geeft gesprekken en schrijft artikelen over de geschiedenis van kleurrijke barranten en toonaangevende strafzaken, voornamelijk moorden en de wet van Dueling in het gebied van het circuit. Hij las Emma met het kritieke oog van een advocaat, kijkend naar het bewijs. Hij had het leuk vonden om te onderzoekenAugusta Elton.

Hij maakt een gedetailleerde studie van het proces bij Taunton Assizes in maart 1800 van Jane Leigh Perrot, Jane Austen's tante, voor winkeldiefstal in bad in augustus 1799. Hij heeft er al verschillende artikelen over geschreven in Engeland en Amerika. Er zijn meer te komen.